Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τί είναι ευτυχία.

Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια.

Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν,

θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαιδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.

Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν.

Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις."

έχουμε ανάγκη αυτά τα δύο χέρια, όσο και αν λέμε πως δεν τα'χουμε.

Είναι η φύση μας τέτοια ,είμαστε ύλη που πλάθει ο Θεός..

Χώμα που δίχως νερό δεν γινόμαστε λάσπη..

είμαστε άνθρωποι που δίχως αγάπη δεν ολοκληρωνόμαστε..

Αυτά τα δύο χέρια έχουμε ανάγκη,τελικά..Αυτά τα 10 δάχτυλα που θα μας

αγγίξουν και θα νιώσουμε μια αίσθηση μαγική..! ίσως κάποια

μέρα να τα βρούμε σε μέρη μακρινά..! Σίγουρα θα τα βρούμε πάντως..!Δεν θέλω να είμαι τόσο αισιόδοξη..! Αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία..

Σωστά;;;;;;