όπως..

οπως ενα ποταμι π στερευει οταν παυσει η βροχη.

οπως οταν 8ολωνει η μερα + δυει ο ηλιος, πεφτει σκοτεινια

το λιγο φως τ φεγγαριου φωτιζει τν κοσμο σα χελιδονια που φευγουν οταν μπει το φ8ινοπωρο.

σαν ενα αστερι που σταματαει ν ακτινοβολει στον ουρανο γτ πεφτει στη γη.

καποτε 8α φτασει ενα τελος στα χειλη..8α παυσουν να σμιγουν

καποτε τα ματια δεν 8α κοιταχτουν ξανα.

καποτε η γλωσσα της αγαπης θα σταματησει να φλυαρει.

καποτε το κορμι δεν θα ξαναποθησει το αλλο..

τα χερια θαχουν και αυτα σταματησει να σε κρατουν..

η βροχη..θα πηρε καποιου τα αισθηματα.

ο ηλιος.. σταματησε να τα φωτιζει.

το φεγγαρι.. 8α τα σκεπασε με την σκοτεινια ή

τα χελιδονια 8α τα πηραν μαζι τους..

ετσι χανονται .. σα το αστερι που επεσε στη γη..

+ΓΩ 8α χανομαι μεσα σε αυτα ψαχνοντας να βρω το "γιατι" σε αναμνησεις.

μεχρι τοτε.. εγω σε αγαπω.. και 8α σε αγαπω. ακμα και αν τα χελιδονια σε παρουν μακρυα ..ακομα και αν το φως μου για σενα ειναι λιγο.. και η σκια μου δεν σε δροσιζει οσο παλια.εγω 8α ειμαι εδω. γιατι οπως ειπε και ενας μεγαλος ποιητης.. Σ'ΑΓΑΠΩ γιατι Σ'ΑΓΑΠΩ. και οσο δεν αντεξεις εσυ ψυχη μ, αλλο τοσο εγω 8α προσπαθω να ειμαι εδω για σ1 .