1/5

Photobucket

Ξημερώματα πρωτομαγιάς! Καλό μήνα με μια υπέροχη λέξη..
Σε αγαπάω!

M.O.H

Photobucket

I'm crazy about you I think about you all the time.And I want to spend the rest of my life with you
Really?
Really.
That's so generic.
Generic?
Yeah
Generic?
It totally is.
How can that be generic?
It sounds like something somebody is supposed to say as opposed to what you're really feeling.
All right, how about, uh...Nobody in the world makes me laugh the way you do. You're my best friend.I just want to be with you.I love you.I always have. And I always will

cap ??



Don't say a word. Let me talk. You missed me? Because I missed you. You're a real tyrant. It's so hard to be mad at you. But don't kid yourself, I still am. I want to talk and forget the game, just for once. Like my dress? I hesitated. Nabbed it off my sister. She has another red one, like a thermonuclear bombshell... That's the one I should've worn. I must've spent... three hours in front of the mirror. But I got there, see? I'm pretty. You better like it, or I'll kill you!



0ι γκομενοι χωριζονται σε 3 κατηγοριες:

Σε αυτους που οσο και αν αγκαλιαζεστε,οταν γυριζεις σπιτι η μονη μυρωδια που αναγνωριζεις πανω σου ειναι η δικια σου.
Σε αυτους που η μυρωδια που αναγνωριζεις πανω σου ειναι η δικια του.
Και ...
Σε κεινους που η μυρωδια πανω σου, ειναι μια καινουργια που εχετε μονο εσεις οι 2


|Πι.ες|


Αλλη μια μερα
να δαγκωνω τα νυχια μου και να κοιταω τις φωτογραφιες σου
να δαγκωνω τις φωτογραφιες σου και να κοιταω τα νυχια μου
καμια φορα οταν ειμαι σταματημενη στο φαναρι και βρεχει
παρατηρω την κινηση των υαλοκαθαριστηρων και σκεφτομαι οτι.. μπορει και να Σ'αγαπαω,
αλλα σου φαινεται πως παραειμαι υπερβολικη?!

Κ.Γ.



Είναι επειδή είμαστε παρέα με το παιδί
κι αμέτρητες φορές - αγκαλιά απ' τη μέση
μετρήσαμε τ' αμέτρητα τ' άστρα
και κείνα που λέγανε για καλύτερα χρόνια
τα φάγαμε βγάζοντας κουβάδες με νερό
για να μπορούν να ταξιδεύουνε για πάντα
τα πλοία που δεν άραξαν
+είναι επειδή μια και κάτω
κατεβάσαμε όλα τα ξυνισμένα κρασιά
+ βγάλαμε τα σωθικά μας τραγουδώντας
γεμάτα παράπονο | παιδιακίσα πράγματα |
τον Ιούλιο κάποτε
γιαυτό άμα κάνει κανείς μια κίνηση έτσι
για να μας χαΐδέψει
κάνουμε εμείς μια κίνηση πίσω
σα να μη φάμε ξύλο.
Γιαυτό αν τύχει και μ' αγαπήσεις
πρόσεχε σε παρακαλώ πολύ πολύ
πώς θα μ' αγκαλιάσεις . Πονάει εδώ.
Κι εδώ.
Κι εκεί.
Μη!
Κι εδώ.
Κι εκεί.




Κάθισε εδώ κοντά μου, Μου 'λειψες ξαφνικά, Έτσι όπως πέφτει ο ήλιος Χτυπάει η μοναξιά
Μείνε λιγάκι ακόμα Κάτι έχω να σου πω Να πάρει ο αέρας χρώμα

Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ ..... Γι' αυτό, για να σε συναντήσω
Γι' αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου ..... Γι' αυτό, για να σε συναντήσω

βροχή


Τι όμορφη που είναι η Αθήνα βροχερή..
Βλέπεις μια γκρίζα πόλη γεμάτη στάλες από νερό!!
Σταγόνες να τρέχουν στα τζάμια των αυτοκινήτων..
Άνθρωποι να κρατάνε πολύχρωμες ομπρέλες για να μη βραχούν!
Παιδιά να τρέχουν σε ένα υπόστεγο..
Μέσα σ'αυτή την όμορφη πόλη όμως, υπάρχει και κάτι τόσο στενόχωρο..
Τόσο κρύο ..Και σε μια γωνιά κάποιος να παρακαλά να σταματήσει η βροχή.
Ένας άνδρας ,μόνος..
έχει παρέα ένα ραδιόφωνο με μπαταρίες, μια κουβέρτα βρώμικη και λίγα χαρτόνι
α για "στρώμα"
Τόση στεναχώρια..
Η Αθήνα είναι όμορφη.. μέχρι εκεί που το ανθρώπινο μάτι δε φτάνει τελικά!


Καληνυχτα, αστερακι..


Ειναι στιγμες που νιωθεις πως η ζωη σου δεν εχει τιποτα το ομορφο.. γνωριζεις τοσο κοσμο..και κανεις δεν σου κανει αυτο το "κλικ" ! και μετα, ετσι στα ξαφνικα, γνωριζεις εναν ανθρωπο και ολη σου η ζωη αλλαζει για παντα..Νιωθεις γεματος..ομορφος..νιωθεις να σου ανηκει ολο το συμπαν..
Δεν ξερω πως το περιγραφουν ολο αυτο.. Δεν ειναι ενα βιβλιο που θα κανεις κριτικη ..που θα το σχολιασεις..Ο ερωτας δεν χαρακτηριζεται..παντα κατι θα ξεφευγει απο τις διαφορες εννοιες που θα του αποδωσεις..



Νιωθω πως θελω ν παω καπου και να κοιμηθω μεχρι να μην μπορω να σκεφτομαι..να βαλω στην καταψυξη τα ονειρα μου ωστε να μην ΣΕ σκεφτομαι.. νιωθω σα μωρο παιδι που δεν μπορει να κοιμηθει χωρις το αρκουδακι του..Παιρνω αγκαλια τα μαξιλαρια και ..τιποτα..
Ολα ειναι κενα,μισα,ασχημα,μονοτονα..Τιποτα σαν την χροια σου,την αγκαλια σου, το αγγιγμα σου..Τιποτα σαν το βλεμμα σου που με κανει να λιωνω σα το κερι που φλεγεται..Τιποτα..Ολα ειναι γκρι..ολα ειναι μαυρα.. Κι ομως εχουμε κανει τοσο μεγαλο ταξιδι για να ειμαι εδω να γραφω..και να μιξοκλαιω σα κοριτσακι που θελει πισω το μπαμπα του.. Μονο που εσυ δεν εισαι ο μπαμπας μου,σωστα;;
Σ'αγαπω που να παρει.. και οσο και αν παραπονιεμαι για την απουσια σου ,ξερω πως.. δεν θα ερθεις..οποτε πρεπει να περιμενω..right?anyway..
Παω για υπνο..Αλλη μια νυχτα που με βρισκει αγκαλια με το πληκτρολογιο και μια σελιδα ανοιχτη στο WordPad μου να γραφω,τελειωσε..

Καληνυχτα, αστερακι..


Θα... Σ'ΑΓΑΠΩ